zondag 23 juni 2013
Three Apples for Nehalennia
Heel lang geleden vonden de mensen de bron en de monding van een rivier heel belangrijke plekken. Bij de bron werden ze voorzien van het schone water voor hun levensbelangen. En bij de monding hebben de mensen vaak hun veilige en bekende omgeving verlaten om verder te gaan, nieuwe plaatsen, mensen, dingen en gewoontes te ontdekken. Aan deze plekken moesten dus ook bijzondere krachten aanwezig zijn. Bij de monding van de Schelde noemden de Romeinen haar de Godin Nehalennia.
Nehalennia werd gevraagd om bescherming op hun reizen naar Engeland en Scandinavië. Als de reiziger na een goede handelsreis behouden weer thuiskwam liet hij voor de tempel van Nehalennia een offersteen maken, waarop Nehalennia samen met een hond en een schaal vol appels te zien is. De hond staat voor de trouw van de Godin, en de appels voor welvaart en rijkdom.
In het Zeeuws Museum in Middelburg zijn votiefstenen van Nehalennia uit de vondst bij Colijnsplaat te zien.
Op een dag dacht ik na over de appels en Nehalennia. Zouden de mensen toen ook èchte appels bij de tempel hebben neergelegd? Misschien als teken om hun succes te delen? Nehalennia heeft aan hun welvaart bijgedragen, dus geven ze niet alleen de steen voor Nehalennia, maar ook appels (of wat dan ook) voor de medemens? We zullen er zeker niet zomaar achter komen. Maar het is misschien een leuke gedachte over delen...
A long time ago people considered the source and the mouth of a river as very important locations. At the source they were supplied with the clean water for their daily needs. And at the mouth the people often left their safe and well-known environment to go further and discover new places, meet new people and learn about new things and habits. So at those places there had to be special powers present. At the mouth of the Scheld the Romans called her Nehalennia.
Nehalennia was asked for protection on their travels to England and Scandinavia. When the travellers safely returned home after a successful trade mission they had a votive stone carved to be placed at Nehalennia's temple, showing Nehalennia with a dog and a bowl of apples. The dog is a symbol of the loyalty of the Goddess, and the apples are a symbol of prosperity and well-being.
At the Zeeuws Museum at Middelburg votive stones of Nehalennia from the found at Colijnsplaat can be seen.
One day I thought about the apples and Nehalennia. Would the people have put real apples at the temple as well? Maybe as a sign of sharing in their success? Nehalennia did her share in their prosperity, so they give not alone the stone for Nehalennia, but also apples (or whatever) for the fellow man? We shall not discover easily what they really did. But maybe it is a nice thought about sharing...
Nehalennia werd gevraagd om bescherming op hun reizen naar Engeland en Scandinavië. Als de reiziger na een goede handelsreis behouden weer thuiskwam liet hij voor de tempel van Nehalennia een offersteen maken, waarop Nehalennia samen met een hond en een schaal vol appels te zien is. De hond staat voor de trouw van de Godin, en de appels voor welvaart en rijkdom.
In het Zeeuws Museum in Middelburg zijn votiefstenen van Nehalennia uit de vondst bij Colijnsplaat te zien.
Op een dag dacht ik na over de appels en Nehalennia. Zouden de mensen toen ook èchte appels bij de tempel hebben neergelegd? Misschien als teken om hun succes te delen? Nehalennia heeft aan hun welvaart bijgedragen, dus geven ze niet alleen de steen voor Nehalennia, maar ook appels (of wat dan ook) voor de medemens? We zullen er zeker niet zomaar achter komen. Maar het is misschien een leuke gedachte over delen...
A long time ago people considered the source and the mouth of a river as very important locations. At the source they were supplied with the clean water for their daily needs. And at the mouth the people often left their safe and well-known environment to go further and discover new places, meet new people and learn about new things and habits. So at those places there had to be special powers present. At the mouth of the Scheld the Romans called her Nehalennia.
Nehalennia was asked for protection on their travels to England and Scandinavia. When the travellers safely returned home after a successful trade mission they had a votive stone carved to be placed at Nehalennia's temple, showing Nehalennia with a dog and a bowl of apples. The dog is a symbol of the loyalty of the Goddess, and the apples are a symbol of prosperity and well-being.
At the Zeeuws Museum at Middelburg votive stones of Nehalennia from the found at Colijnsplaat can be seen.
One day I thought about the apples and Nehalennia. Would the people have put real apples at the temple as well? Maybe as a sign of sharing in their success? Nehalennia did her share in their prosperity, so they give not alone the stone for Nehalennia, but also apples (or whatever) for the fellow man? We shall not discover easily what they really did. But maybe it is a nice thought about sharing...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten